نیاز به نقشه راه برای اکران داریم تا فیلمسوزی نشود/ بدون قانونمندی سینما صنعتی نمیشود
جعفر گودرزی معتقد است که با یک برنامه مدوم و قانونمندی میتوان سینما را از این وضعیت نجات داد.
جعفر گودرزی نویسنده و منتقد سینما و عضو هیات مدیره انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران در گفتگو با صبا، درباره تاثیر ویروس کرونا بر سینماها گفت: در شرایط جدید سینماها بعد از شیوع ویروس کرونا، باید با تدبیر و دوراندیشی بیشتری گام برداشت و این موضوع کار مسئولان سینمایی را سخت تر میکند زیرا کرونا مشکلات سینمای ایران را مضاعف کرد و شرایط جدیدی را هم به لحاظ معیشت بدنه صنوف سینما و هم کارکردهای دیگر سینما مقابل اهالی سینما گذاشت.
او ادامه داد: قطعا تا زمانی که حال صنوف سینمایی خوب نباشد، محصول خوبی هم تولید نمیشود. باید از توجه به بدنه صنوف گرفته تا حمایت از فیلمهای خوب سینما نقشه راهی داشت و در زمینه تولید و اکران فیلم ها برنامه ریزی مدونی صورت گیرد تا اتفاقات خوبی در این زمینه رقم بخورد.
این منتقد سینما با اشاره به تعداد بالای فیلمهایی که در نوبت اکران قرار دارند، تشریح کرد: تا آخر سال ۹۹ گویا هفتاد فیلم در صف اکران قرار داشت و در ۶ ماه نخست سال ۱۴۰۰ هم ۴۰ فیلم دیگر به این فیلمهای در صف اکران اضافه شد. حال با این ۱۱۰ فیلم در نوبت اکران چه باید کرد؟ در حالت عادی هم همیشه فیلمهای زیادی در نوبت اکران روزگار می گذراندند و هیچ وقت هم برنامه مدون و درستی در این مسیر اجرا نشده بود. امیدوارم که در شرایط موجود با نقشه راهی برای اکران این فیلم ها برنامهریزی شود تا هم فیلمسوزی در سینما رخ ندهد و هم چرخه سینمای ایران به درستی بچرخد.
وی افزود: یکی دیگر از مواردی که باید در مطالبات اهالی سینما مدنظر قرار داد، این است که باید سینما قانونمند و قانونمدار شود و این حوزه از اعمال سلیقههای شخصی دور شود و فکر میکنم این مهم ترین اتفاقی است که باید رخ دهد و یک نیاز اساسی است.
این فعال سینمایی با بیان اینکه سینمای صنعتی بدون قانونمداری یک شوخی است، بیان کرد: تا سینماگران ما، از سرمایه گذار گرفته تا تهیه کننده، بازیگر و… تکلیف خود را ندانند، اوضاع سینما درست نمی شود و اینها همه مستلزم این است که یک قانون اجرایی در این زمینه تنظیم شود و مهم ترین چیز این است که وقتی از صنعت سینما صحبت می کنیم، باید قانون مداری هم در وجود آن متجلی شده باشد. قطعا صنعتی شدن سینما بدون قانومندی در حد شوخی است. ریسک بالای تولید هم در شرایط حاضر به نظرم باید با حمایتها به حداقل برسد.
او درباره استقبال دوباره مخاطبان از سینما تشریح کرد: کشاندن دوباره مخاطبان به سینماها یک برنامه استراتژیک و عملی لازم دارد. مخاطبی را که حدود دو سال از سینما دور بوده است نمی توان رها کرد، بلکه باید با یک برنامهریزی درست دوباره آنها به سینما برگرداند.
این منتقد سینما و تلوزیون خاطرنشان کرد: در شرایط حاضر دولت دیگر نمی تواند در حمایت از فیلمسازان پولی به سینما تزریق کند، یعنی دولت نمیتواند سرمایه ۱۰-۱۵ میلیاردی که برای تولید یک فیلم سرمایه گذاری میشود را پرداخت کند و باید از طریق دیگری وارد شود. به هرحال باید برای بهبود شرایط راهکار و نقشه دیگری لحاظ کنند زیرا حمایت ها مالی و وام های پرداختی در مقابل هزینه تولیدات یک فیلم بسیار کم و ناچیز است. از نظر سرمایه گذاری دولت بسیار عقب تر از سرمایه گذاری خصوصی است و دیگر آن کارکردی که باید داشته باشد ندارد. خیلی از فیلم های ما که الان ساخته می شوند با سرمایههای مستقل است و فکر می کنم بخش های دولتی سینما تقریبا کارکرد حمایتی خود را در این زمینه از دست داده و باید از دریچه تازه ای به این قضیه نگاه کنند و وارد عمل شوند.
او اظهار کرد: مسئولی که اهل خطر کردن نباشد و از متفاوت بودن بترسد، قطعا راه به جایی نمی برد. اکنون باید سینما را با تصمیمات متفاوت از وضعیت حاضر نجات داد.
گودرزی در پایان درباره رابطه مدیران سینما با رسانهها، منتقدان و تحلیلگران تصریح کرد: اطلاع رسانی، نقد و تحلیل، مکمل هر جریان فرهنگی و سینمایی است و از طریق ارتباط موثر با رسانه ها می توان رویدادهای فرهنگی و حرکت های فرهنگی را از آسیبهای احتمالی دور نگه داشت و زمینه تعالی آن ها را فراهم کرد. این ارتباط تنگاتنگ اهالی رسانه و تحلیلگران می تواند مسیر تازه ای پیشروی مسئولان سینمایی قرار دهد و امیدوارم این ارتباط به درست ترین شکل ممکن رخ دهد.